Arkadaş
Yüklendik dünyayý bel yamuluyor
zorlanýyor vücut yük çekemiyor
Yinede gözler aç, nefis doymuyor
Olmuyor arkadaþ böyle olmuyor
Cana anlam veren madde deðildi
Ýnsan Hak`tan kaçýp ona eðildi
Gitttiðimiz yola þeytan sevindi
Doymuyor arkadaþ insan doymuyor
Takliti imanla dik durulmuyor
Hafif bir rüzgarla dal kýrýlýyor
Tagut meclislerde Hak korunmuyor;
Ýnmiyor arkadaþ rahmet inmiyor
Bilseydik hak yolda,dik yürümeyi
Elbet baþarirdik sert direnmeyi
Unutunca yunus, gibi sevmeyi;
Gelmiyor arkadaþ himmet gelmiyor
Ne düþmaný nede dostu tanýdýk
Yýllar yýlý saða sola salýndýk
Çatal kazýk gibi yere takýldýk;
Dönmüyor arkadaþ teker dönmüyor
Aileler mutsuz tabiaat mutsuz
Yaþam çekilirmi böyle umutsuz
Lisan-ý kal ile insanlýk huysuz
Gülmüyor arkadaþ yüzler gülmüyor
Çok laf ettin kalem söyle çareyi !
Ezilen Halklara sun reçeteyi,
Hakkin nizamiyla hüküm vermeyi;
Bekliyor arkadaþ yer gök bekliyor"
Ýlyas.Mustafaoglu
Okuyup yorum ve eleþtiri yazan tüm dost ve forumdaþlara, saygýlarýmý býrakýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafaoğlu İlyas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.