Sonsuzluk Özlemi

Beni dost diye bilsen gözlerinde erisem.
Sen bir vaha olsan da ben çöllerde yürüsem.

Dudaklarým kurusa, içim senle kavrulsa.
Kýyamete an kalsa, rüzgâr beni savursa.

Bengisu kaynaðýndan akýpta gelsen bana.
Damlayan katre olsan kuru dudaklarýma.

Bir þiir yazsam sana, hislerimi anlasan.
Yüreðin burkulsa da her seherde aðlasan.

Gözyaþlarý gönlümde bir sýcak deniz olsa.
Gönlümün acýlarý kirpiðinde ýslansa.

Bu hikâye son bulsa kýyamete an kala.
Mahþer günü melekler aþkýmzý anlasa.
Ankara, 02.12.2007


Sosyal Medyada Paylaşın: