bir zamanlar
sen aþka inanmazsýn demiþtim
yýlgýným, yorgunum
aklýmda tutamýyorum naðmeleri
bir dörtlüðü var þimdi kayýp
çok aradým ama bulamýyorum
cahilde bilirdim inadý
meðer
nasýl da yanýlmýþým
gezinirken kalemin býraktýðý izlerde
görüyorum da
sadece suyu çalkalamýþým
gül kokulu mevsimlere
sitemim olamaz zerre kadar
dermaným çok uzaklarda bihaber
benim derdim þu ayazlarda
nafile kýzaran kulaklarýmadýr
nefesime dolan o yayla kokusunda
kuru çamlar da var elbette
merhameti tartýþýlmaz bu topraðýn
gýdýklýyor ruhumu
vedalardan sonraki manzara
temel hareketleri belli
sözde
adýna þu medeniyet denilenin
yolundan geçen iyi bilir döngüyü
kavuþmamak ne mümkün nazýn ellerine
ezgilerde ey gönlüm
neydi
deniz dalgasýnda yalpalayan
öyle bir devran ki ekseni belsiz
girdabýnda baþ aðrýsýný çekeceksin çaresiz
30.01.2013-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.