başlıksız şiir
Sevda kalemi yine seni yazdý dün gece,
Yine ayný kalem yine ayný hece….
Hava soðuktu, ben ilk kez yorgansýz yattým,
Sen gibi her þeyim eksik olmalýydý bu gece
Her eksik içimi acýtmalýydý
Ve ben senin yokluðunu unutmalýydým.
Olmadý…. Olmadý…. Hiçbiri sensizlik kadar yakmadý.
Hava soðuktu…
Ýnatla camý açýk býraktým, perdeyi çektim,
Rüzgarla beraber içeri giripüzerimi ört diye bekledim.
Sen gelmedin, ben üþüdüm,
Þikayet etmedim, kýþ bitecekti ve sonu yine bahardý,
Aslýnda üþümedim.
Çünkü yokluðunun acýsý önce beni
Sonra bu þehri ateþe verdi.
Üþümek sadece bahaneydi, ben seni özlemiþtim,
Ama kendime bile söyleyememiþtim o tek heceyi.
Dün gece þehrin radyosunda þarkýlar dinledim,
Adýnýn geçtiði her þarkýyý kendim için seçtim.
Ýnan bana hiçbir þarký boþa gitmedi.
Bu anlamsýz bekleyiþ, anlamsýz bir yarýþtý.
Mevsim kýþtý ve ben aþýktým.
Bir ara yaðmur yaðdý sanki yada ben öyle hissettim.
Karanlýktý ya hava göremedim,
Seninle ilk görüþmemizde de yaðmurluydu gökyüzü
Ben o günden sonra hiçbir yaðmur görmedim.
Dün gece barýþtým damlalarla
Tutmaya çalýþacaktým tek tek her tanesini,
Silmemeliydiler senden kalan o izleri,
Koþtum, sokak sokak mahalle mahalle gezdim,
Seni bulamadým ya…
Çok sevdiðin o gamzeli gülüþlere yaþ biriktirdim,
Erkekler aðlayamaz bilirsin,
Sadece yaðmura eþlik ettim,
Sen gelmedin ya
Ondan baþlýksýzdýr benim þiirlerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.