LEYLA

Tan yeri aðarýp akþam olunca
Yanan yürekleri hasret sarýnca
Gönül sevdiðinden ayrý kalýnca
Her aþýk adýný anýyor Leyla

Avu’da, zehir’de, Sem’de sen varsýn
Mevsimsiz açýlan gülde sen varsýn
Vuslatý bulmayan dilde sen varsýn
Mecnun’da kendinin sanýyor Leyla

Sensiz çaðlamýyor sevdanýn seli
Ayrýlmaz peþinden akýllý, deli
Kimi aþk yüzünden mecnun misali
Aklýný daðlara salýyor Leyla

Dizersem ismini göklere deðer
Sevgide keramet adýnmýþ meðer
Þarký’da, Þiir’de söz sensen eðer
Saz bile bir baþka çalýyor Leyla

Derviþ olunur mu çile dolmazsa
Bülbül anýlýr mý gül’ü solmazsa
Leyla’yý arayan Mecnun olmazsa
Çöl bile anlamsýz kalýyor Leyla



Sosyal Medyada Paylaşın: