Drenaj

aramýzda, kazýlmasý güç bir lehçe
ne zor bu yeryüzünde görebilmek

þimdiki duygumun anatomisi
iyelik eki olmadan!
tamamlanmadan daha
daðýnýk býraktýðýmýz fýrtýnalar
bak! Bu sancý!
sencileyin!
kalbin hemen altýnda...

meðer, ne çok günah biriktirmiþim
gözlerine baka baka
utanmadan!

DÝk!
Çok dik!
eksik zamanlarýmý!
ne çok yýrtýlýyor ruhum.

ne çok geçiyorlar önümden.
aklýndan geçenler, geçiyorlar önüme.
meðer ne meraklýymýþým saðýr olmaya.
duymazdan geliyorum, sana aðýrlýðýmý.

gözlerinden rüya akýyor

Ve ne acýdýr ki,
sen yine bir konu mankeni,
yaralý bir marangozun elinden çýkma
papatya aðaçlarýndan yontulmuþ
belki de, en büyük yalancý, beyazdýr.

Hadi ben sana çok kýrýldým,
peki,
sen nerede kýrýldýn?

Sen bir öykü mankeni,
sarhoþ zamanlarýmda dirilen,
ne zenginsin,
her gün ayrý bir cümle üstünde.
çok açmýþ seni bu hüzünler...

Ýçim akýyor içim,
isimsizliðin yapýþýyor dudaklarýma.
Ýçim akýyor çok, içimin aký akýyor
sonra kayboluyorum, gayb alemimde
sonuç ayný, dibim tutmuþ, düþlerimin sýcaklýðýndan
"þartlý salýveriliyorum senden..."

Oktay Coþar











Sosyal Medyada Paylaşın: