MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kirli hayatlar da; hem süzülüyor, hem de üzülüyor kadınlar…
AZAP

Kirli hayatlar da; hem süzülüyor, hem de üzülüyor kadınlar…







Hayal mi?
Yoksa gerçek mi, tüm bu sahnedekiler?
Hainlikler gizlenince, perde arkasý karanlýðýnda
Ýsle sokuluyor, sisler
Kara bir bulamaçla, bulanýncaya kadar
Eller bir dolamaya görsün, o metruk ellerini
Ýncecikken, kýrýlýverir birden beller
Gönüller bulanýr, ayak diplerin de
Ceylan gibi çýrpýnýp dururken, saf yürekler
Ar ve namus; toz oldular ortadan
Akþamdan kalansa sadece, boþ artýklarý oldu

Gecemi çýkar koynundan, onlar mý gecenin, bilinmez ki?
Kýpkýzýla boyanmýþtýr, artýk yüzler
Hep kadýnlar daðlar, tüm gönülleri
Ýþte o kadýnlar ki;
Kullanýlmanýn doruðunda kaldýlar
Bitip tükenmeyen istemlerinin içinde, boðuldular
Varla yok arasýnda, kalývererek

Onlar ki; uslanmaktan, çok üþendiler
Ki iffetleriyle; ölüme koþacak kadar, yürekleri de olmadý
Çar çabuk, kayýverince çýplak ayaklarý
Çirkeflere, bulanýp da kaldýlar
Vakur bir duruþ ve izzetli nefisleriyle
Erdemliði taþýmaktansa
Yalanlara, dolanýþta uyutuldular
Gözleri kör eden, o neon ýþýklarý altýnda
Daraðacýnýn ucunda, sallandýlar etek uçlarýyla

Çýplaklýðý bir türlü, nedense anlamadýlar
Podyumlardý onlarý çeken, yalan ve dolanlara
Hayâ ve ardan, kopuþta ayrýldýlar
Kokularý arþa çýkýnca, kayboldu bel baðladýklarý
Mavimtýraklar, dönüverdi grilere
Hayatlar ve haykýrýþlar paralandý
Gölgeler örttü üstünü, hayâsýz lýðýn pençesindeyken
Canhýraþ bir biçimde; toprak bile, isyan etti
Bu nasýl, bir kirliliktir diye

Almadýlar onlar, kýssadan bir hisse; yaraya sürülecek, bir merhemi bile
Küçük büyük; ne tanýdý, ne de dinlediler
Kendi elleriyle, son fermanlarýný karaladý, þehvetleri
Her yaptýklarýn da; ilk sözleri de, ne var bunda oldu
Koyup gidince tüm umutlarý, her þey kaldý ortalýktý
Geride kalansa, sadece posasý çýkmýþ bir beden
Aðýz salyalarýn da, asýlý kala kaldýlar
Sahne çökünce; açýlýverdi birden, perde
Oyunlarý acý bitti; ipleri çekilirken, kalleþliklerin
Haykýrýyordu; hýçkýrýklar içinde, kirletilmiþ etler
Sýkýþtýrýldýlar, kokuþmuþ sandukalar içine
Utanmak bile akýllarýna, hiç gelmiyordu
Çocuk çýðlýklarýna ve analýða, hasret kalan yüreklerin…




(29.01.2013) AZAP





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.