.. “-ne zaman kendi kendini avutan, eleri pis, periþan, yüzü yol-yol kirli, gözyaþlarýndan eline geçen, baþka çocuklarýn bozuk oyuncaklarýnýn parçalarýyla sözde oyun oynayan bir çocuk görsem köyü hatýrlarým,
köy çocuklarýný köyden þehire göçme sevdasýndakilerin, tercihini sormadýklarý çocuklarýný
gündeliðe giden analarýnca kendi baþýna býrakýlan köy kökenli çocuklarý, daha adým atmaya baþladýðýnda çileli bir hayata bir ucundan baþlamýþ,
uzak diye köyüne dönememiþ, okulda yatýp-kalkan, badanacý, hamal, kiremit ocaklarýnda sigara içerek aklýsýra delikanlýlýða adým atan baþkalarýnýn gözünde böyle böyle adam yerine konulmayý uman
kendi kazandýðý parayý harcayan beleþ bulduðu ömrünü har-vurup harman savuran
bir yerlere gelmeye en çok da kendinden sonrakilere adanmýþ
onlarý yaþatmaya odaklanmýþ bir yaþam.” ….
“-iþte… öylesine bir yaþam felsefesi þehir eþkiyalarýnýn hedefi, yoldaþý, rakibi, menbaý köy çocuklarýna,
kendi ayaklarý üzerinde durmaya çalýþýrken ayak iþlerinde heder olan ayakkabý boyacýsý lastik ayakkabýlý köy çocuklarýna yanarým…