sonsuzluðuna evrenin;
yýldýzlara basarak yükseldim.
önce ay’a ayak bastým,
bitmeyen hüz’nüm
ay yüzünde yüz görümlüðü;
yüzüne telli duvak astým.
ikinci adým
kýzýl gezegen,
sonra göðe delik açtým.
sýrrýný vereyim
göðe çýkan merdivenin
iki ucu ateþtir
dokunmadan sevmenin.
destek noktasý yüreðiniz.
ona dokunmasanýz da
o size dokunur,
huyudur gülþenin.
yolu açýk olsun, aklý uçuk olsun
gülþende gönlü güle düþenin.
Þaban AKTAÞ
03.11.2001