su/ya..

yüreðinin derinliðinden gemiler geçiyordu
gemiler
gözlerindi
gemiler
ellerin
gemiler
yüreðin
yüreðin
yüreðimden
geçiyordu..
ge-çi-yor-du!


..


yokluðunda çýkýp omuzlarýma
balýklama atladým kendime
boþluðuna çakýldým sevgili
süt diþimi yuttum sonra
ve aðrýmaya baþladý sol göðsümün altý
ve zaman
iþte o zaman ki
ciðerlerime senli çektiðim havayý var edemedi hiçbir güç
ve þimdi kendi cesedine gökyüzünden bakan
bir ölümlünüm gözüyle su/su/yorum
kaç zamandýr düþ/tüðüm boþluðunun içersinde
vücudumu yosunlar kaplýyor
tüm hüzünlü þarkýlar benim
sesimi kesip ceset torbasýna koyun beni
saklanmak
kim bilir belki de ak/lanmak istiyorum ki
asla iþlemediðim suçlardan
nehirleriniz kuru mu
aksam diyorum denizlere el ele ki
kendi bataklýðýmda enkazým
izlerim tabansýz yollarýn kumsuz izlerinde
göz bebeklerindeki ateþ böcekleri doluyor ciðerime
kül olup eriyorum
ve ben bir papatyanýn yapraklarýnda biriken sular ile boðulup
yüreðimde taþýdýðým aþkla gülümsüyorum
kendime balýklama atladýðým her yerde
derin bir boþluða gömülüyorum...




(…)

Sosyal Medyada Paylaşın: