Sen varsýn aklýmda
Demli çayýn tadý gibi
Her yudumda
Ýçime çektikçe burukluðumu
Aklýma geldi yine
Unutamýyorum yokluðunu
Bitti dedikçe
Yeniden týrmalayan sessiz avazýyla aþkýn
Göðsümde dayanýlmaz sancýlar oldu
Varlýðýn
Ve yokluðundaki yeisler
Ve kanadý kýrýk
Bir sevda masalý kaldý aklýmýn her zerresinde
Kabaran bir deniz gibiydin
Bana gelirken
Þimdi çok uzaklardan
Dalgalarýn ses versin
Martý çýðlýklarýnda
Gitme dediðim limanlardasýn artýk
O sahilleri öper dudaklarýn
Ve
Ben
Yokum
Mekaným olan
iki dudak arasý mesafede
Seni beklediðim karanlýk rýhtýmlarda
Çok uzaklardayým
Ýçime hapsettim gökkuþaðýnýn renklerini
Ve yaþadýðým yedi renkli baharýmdan
Sana beyaz mendil sallýyorum
Güneþi görünce
Yaðmuru unutan sen geleceksin aklýma
Fersah, fersah uzaklardan
Ben olmayacaðým artýk sahillerinde
Kim bilir
Uðrarsan seni beklediðim yere
Yazdýðým þiirler görünecek gözlerine
Hýrçýn dalgalar silip süpürmediyse eðer
Ezildikçe çoðalan kum tanelerinde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.