ben ne güzel okurum yazamadýðýmda þiirler gölgesini döndürür durur etrafýmda diplerimde gizli bir masalý okur çocukluðum kurbaðaya sorulmaz isim, prenstir adý teselli saatlerine saklamalý öpüþmeleri çýrýlçýplak bir þey için dursun ömür sonra son sürat, kelebeklensin zaman
bir çift tarla kuþu geçti üstümden kanatlarýnda savrulan rüzgâr adýmý sordu Nilgün diyorum gökteki tüm seslere
mavi renge boyarým düþ sokaklarýmý karanlýkta bile parlasýn güvercinler bulutlarýn gözünde medcezirler deniz koksun þiirler þiir olsun saçlarým, kýskansýn beni sarý bir ýrmak ben yýldýzlarý da severim, nerede fener karanlýk kýrlarýn çalýlýklarýný reddediyor zihnim bilirim, kuraklýðýmýzdan þikayetçi mevsimler ömrüm susamýþ bir þiirde yalýn ayak koþan çaylak yüzüm cýlýz tebessüm, ellerim soðuk
batan bir renge söz dolanýp nasýlda geliyor durun, durun genzimi yakan ayrýlýk mýsrasýnda bal köpüðü bir þarký,akþam sefasý bir mola bu gece aðlamasýn papatyalar çýðlýklarý toplarým harflerden
sonra, þafak gelir kimsesiz nar aðaçlarýndan ellerimi uzattýðým güneþten biraz çocukluk kondururum yüzümün ortasýna hasret bir türkü aðlamasýn dudaklarýmda
sigara dumanýma toplanmýþ tüm dualarým apaçýk aklanýr asalet cinnetlerim tüm vapurlarý kaçýrmýþ martý geçiverir balkonumdan gözleri Ýzmir gibi ýslak son mýsrayý o söyler ’durma sev’
piþmeli ciðerim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.