NEFS AKLIN ÖNÜNE GEÇİNCE.!
Kuru iftiradan koru yarabbi,
Aklým sanki beynimden oynayacak.
Çamur deðil izdir kalýcý olan,
Sen sabýr ver yerinden fýrlayacak.!
Herkes ettiðini er geç bulacak,
Ne ekmiþse onu tek tek yolacak.
Þeytan sanýr mekân cennet olacak,
Cehennnemde ilk sýrayý alacak.!
Yeri hazýr baþköþe ona ait,
Ondan bize yer kalmazki müsait.
Ne zaman bir söz açýlsa ne vakit,
Ahkâm keser sanki haklý çýkacak.!
Böyle kuldan rabbim korusun bizi,
Sakýndýrsýn þerrinden cümlemizi.
Biz bilelim had ile yerimizi,
Uyarsak ne farkýmýz var kalacak.!
Çok azaldýk dostlar üç beþ kiþiyiz,
Koy desinler köyün son delisiyiz.
Aklýn deðil nefsin efendisiyiz,
Nefis aklýn arkasýnda duracak.!
Öne geçen geçsin varsýn bize ne,
Kim neylerse yapar kendi kendine.
Biz uymayýz þeytan kulun fendine,
Uyar isek yerimiz yok yatacak.!
Sanmayýnki dünya bir batakistan,
Ama elbet deðil güllük gülistan.
Arkandan sövdürmek istemiyorsan,
Avuçtaki hep karþýna çýkacak.!
TÝRYAKÝ kul sanmayýnki dört dörtlük,
Onunda çok suçu vardýr özürlük.
Hamdolsunki kalp gözünde yok körlük,
Cehennemden o bizi kurtaracak.!
26 Ocak 2013
07.43
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.