GÖZYAŞI DAMLADI YÜREĞİMDEN
Sen hýrçýn bir rüzgar gibi girdin
Hiç acýmadý o an yüreðim
Sadece sen ve beni düþünmekti tek emelim
Ama sen bana acýmadýn
Biliyor musun bana kafi geldi bu acý
Yeter! Daha fazlasýný istemiyor bu yürek
Kendi yaþýyla boðulmak istemiyor bu göz
Ve sen artýk çýk git seni istemiyor bu hayat
Sormayýn! Artýk sormayýn neden diye
Hala beni mi soruyorsunuz?
Nasýl mý býraktýðýmý?
Buldum yolunu
Varmýþ her iþin bir erbabý
Belki karþýdaki sevgilide vardýr
Belki ta kendi içinde insanýn
Ve karþýndaki iyi kalpli ise
Atar kendini senin hayatýndan
Bende öyle olmadý biliyor musunuz?
Hani her iþin vardýya bir erbabý
Ýþte ben , bana yarayaný buldum
Ve kalbimi sadece bu zamana kadar yara bantlarý ile avuttum
Ve sen sevgili...
Duy artýk,
Kaçamýyordum, dayanamýyordum
Damlalar hiç dinmiyordu yüreðimde
Ve artýk taktir ettim seni, ama önce kendimi
Sen gittinya iþte o an
Son gözyaþým damladý yüreðimden
Üzerimdeki aðýrlýk kalktý birden.
Ben þimdi öðrendim ki;
Gerçek sevgi can yakar
Canýndan yaþlar akar.
Ve sen bana öðrettin ki "YÜREKLER DE AÐLAR"...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.