Bir sessizlik kaplýyor yüreðimin vedasýz yanlarýný Birden çarpýyor kapým , kalbimin nefes alýþlarýnda boðuluyorum Gözlerim iliþiyor gecenin þahitsiz gölgelerine Bir mevsim var içimde kimsesizlikleri taþýyan Yerler beðeniyorum içimde Kaçsam hani aklýmýn bir köþesini idam edip Bir yanýmý yarým yamalak býraksam
Gitmek
Bir çok anlamlý cümleyi bir arada anlamsýz býrakmak Hani koþan bir þehri kovalamak gibi Gözlerinde gördüðün o ayrýlýðýn soðuk nefesini Yüzünün ortak olmak istemediði o bakýþlar Kaç resim , kaç satýr edecek ki Ýçimde gizlediðim o sessiz soluklar
Avuçlarým kanýyor bir adým boyu kanlanýyorum Gözlerim ne zaman geceye çevrilse Bir yaným sýrtýný dönmüþ oluyor Beste niyetine dilimden düþüyorsun Ýçim acýyor ...
Yarýnlarýmý bölüyorum çýkmaz sokaklara Olurda bir gün yolum düþer diye Kaç mutluluk daha satmam gerekiyor Gözlerini dikmiþ beni dikizleyen geceye Hani yorganým ve yastýðým kadar huzurluydum Bu gözyaþým Neden
...
Onca yalnýzlýk taþýdým üstümde Hiç biri bu kadar kalabalýk Hiç biri sen kadar tutunmadý yüreðime Þimdi küf tutmuþ hayallerim , intihara meyilli tutunacak dallarým var Þimdi benim gitme vaktim
Farkýndayým
...
En zoru giderken arkanda bir sen býrakmak Aslýnda en kolayý giderken hiç arkana bakmamak
Þimdi
Gökyüzü kadar kalabalýk , yýldýzlar kadar yalnýzlýk taþýyorum
Muhammed YALÇINKAYA Sosyal Medyada Paylaşın:
Düşlerim_Kiralık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.