NURANİ-Öztürk ACUN muhabbeti-1
Öztürk ACUN’un kaleminden dökülen
Hayat duraðýnda misafir oldum
O durakta dostlar yarenler buldum
Gittim kapýsýna yüzümü sordum
Kapýmýn üstüne adýný çakýn
Dostum kýrýlmýþ mý büyük lafýma
Haddimi aþtým mý þiir safýna
Aldýrma olur mu ben de densize
Ölçüyü kaçýrdým hece üstüne
Kanattýn yaramý gýkým çýkmadý
Dondum kaldým dostum kaným akmadý
Halkýný ezince feryat çýkmadý
Herkes yaþasýn da adamý çakýn
Ýyilik dileðin güç verdi bana
Mutluluklar kattý merhem yarama
Yapmamalý dostum aþkýn yoruma
Zaman geçti gitti turlara çakýn
Öztürk ACUN.
…NURANÝ’den ACUN’a selam;
Açtým ki gözümü dünya da buldum
Daha dün bir çocuk körpe oðuldum
Sebeplere koþtum, dala sarýldým
NURANÝ’yi dost bil, kýymetli Acun
Mazlumlara güneþ olur doðarým
Ekinlere yaðmur olur yaðarým
Düþmaný enseler, teper boðarým
NURANÝ’yi dost bil kýymetli Acun
Kainatý seyret, uçsuz bucaksýz
Çocuk büyüyemez ana kucaksýz
Ateþler ýsýtmaz, tütmez ocaksýz
NURANÝ’yi dost bil, kýymetli Acun
NURANÝ dost bulmuþ güler eþinir
Varýp hiç destursuz ona taþýnýr
Tatlý muhabbetler edip konuþur
NURANÝ’yi dost bil, kýymetli Acun…
Osman NURANÝ 27/01/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.