Ölmeliyim bir kere

Topraklarý altüst edilmiþ yollarýn
Kaldýrýmsýz cýðýrlarýnda
Ayak uclarýmla yürümeði
Öðreniyorim.

Keþke,diyorum,
Yaðmurlara gebe bulutlar
Bir az sabýr etseydi,
Gözlerini sokaklarýma
Sýkmasaydý.

Þimdi...
Yanýmdan hýzla geçen
Arabalarýn acýmasýzca
Yüzüme fýrlatdýðý çamurlara
Alýþmalýyým.

Çalýþmalýyým...
Topraklarý yoðurmaðý,
Topraklarda yoðrulmaðý
Öðrenmeliyim.

Keþke yýlýn bu vaktinde
Güneþ de böylesine çýkmasaydý,
Bunca yakmasaydý
Yeri gökü.

Ýslaklýðý kurumuþ sokaklarýn
Tozu ile oynayan deli rüzgarlarda
Boðulmaðý öðrenmeliyim.

Biliyorum bu yolda
Ölmeliyim bir kere ve yeniden
Doðulmaðý oðrenmeliyim.


Sosyal Medyada Paylaşın: