Þiirlerimin arasýnda ilham perisiz yapa yalnýzým. Masamda duran bomboþ sayfalarla baþbaþayým. Kalem elde tahta kýrýk sandalyede oturmaktayým. Ýlham perisiz yapayalnýz bir baþýma üþümekteyim.
Dýþarý da býçak gibi keskin soðuk rüzgar esmekte. Cam kenarýna konan kumrular bile tir tir titremekte. Ben içerde kumru dýþarý da cam kenarýnda üþümekte. Beni þiirlerimle öksüz býrakan o zalim halime gülmekte..
kosarli47/mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.