Hýçkýrýklar karýþtý esen rüzgâra Hayalinle kaldým kimsesiz baþ baþa Naðmeler uçuþuyor yüreðimdeydi yara Nasýl dayanayým caným, senin yokluðuna Getirmiyor hiç biri, yârimi bana Özlüyorum sevdiðim özlüyorum ben seni
Yer gök aðlýyor dindiremedi hiç biri Sarýyor sensizlik üþütüyor düþlerimi Deðiþtiremedim ya þu kaderimi Daðlayýp býrakýyor her seferinde yüreðimi Özlüyorum sevdiðim, özlüyorum ben seni
Mor daðlarýn rengine denizler boyandý Dermanýn nerde diye soran olmadý Yangýn yeri gibi bense sevdalý Seslendim, öyle çok ki duyan olmadý Getirmiyor hiç biri, bana yârimi Özlüyorum sevdiðim ,özlüyorum ben seni
NÝHAL 26.01.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
47nihal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.