Ra
.
senin uykuna uyandým
son uyanýþýydý kendimin
sert bir rüzgârýn en müþfik bulutu gezdirmesiydi
bu senin
...ýlýk yaðmurlar
deniz köpüklerinden üflenen o nehir
ekþi yapraklarýný avurdunda gizleyen kadýnlara
biçilen yeldirmelerin
-alýn hepsini hepsi sizin!
daraltýlmýþ sokaklar
ve ýssýz koyaklarýndan geçiyoruz evrenin
nereye gitsek hep onbirden baþlýyorum
sýrça aynalarýna belleðin
tanrým ne küçük yermiþ
devasa kaygýlar güdülen bu yer
ecrin kerim
...geldiler
tuz ektiler taç yapraklarýna
buzdan bir mevsimin
korkuyorum. kim demiþ
kelebekler, aðustos böcekleri
hintkeneviri ve þadýrvan esintileri
.birinci yaðmurlar girin içeri
.sonra ikinci
tek tek dikilip gözlerine geçmiþin
ne var ne yok sorup öðrendiler
.kimdi
bilmeyen meclisimizden çekilsin
kapalýdýr gözleri
...soðuk yaðmurlar
gidiyorum uzun bir hazýrlanmaya
yýrtýlmýþ olmalý herkesin elleri
önce ben gidiyorum
bakýyorum orada iþte
þaþkýn ördek içeri
içeri daha önceden varmýþ olan beni alýyor
hedef beni
hazýrlýksýz gelir zaten þu ölümün ipleri
okumadým sen oku dedi saðdaki
bir türlü tutmadý elleri arzuhali
kafiyeli oldum
zeytine ve gözlerinin nemine and olsun ki
herkesi býrakmýþlar, ustam dedi
bir beni almýþlar içeri
...ölüm sessizliði. füsünkâr yaðmurlar
þimdi yusuf ne yapacak bensiz anne!
ölüm bu geliverir aniden
severim vakitsiz çocuk aðlamarýný susturan
masmavi güzelliði
efsunlu bir sýzýntýda sarkaç
-gece mi
.yo bilmiyordum öyle denk geldi
hikâyeperdazlar
mürekkepsiz kalemleri
büyük gülmeler ve aðlamalar
görkemli sütun baþlýklarý
kaygan kumlara yaslanýp devrilen
neftî anýlar
daneye ve incire kelebekler indi
duymadý ebâbil sessizliðin sesini
...kimdi. öyle çok kýzgýn gidip gelen gölge
gecikmiþ alacakaranlýktý
yýldýz yaðmurlarýndan dökülen aþaðýlara
mutlak basýnç, sýr ve küheylan
bir baþýna sandal
bir baþýna al
...ve kýrkikindiler
çarçabuk göçen bu ben kimim
kýzýlcakýyamet. ses yýkýntýlarý
bir sen, bir sen duydun
yüzücü katmanlar
ve basýldýðýnda yumuþayan
taþ kalýntýlarý
ipler ipler ipler
boynumda inceldiler
uykum var.
söz veriyorum oðlum, hemen uyuyacaðým
mavi bir kýyýya astýlar hasýr þapkamý
ilk kez uyudum son uykumu
....ölüm
gülümseyiþimden öptü yusuf
aferin anne!
uykunda gülüyordun
sonsuz yaðmurlar ve kayýp mezar taþlarý
telaþsýz kitâbelerin devrik cümlesi
asýldýðý yerden büküyor boynunu gündöndüler
zencefil, madýmak, çuhaotu
keklik kafesi, huþ, ladin ve dikenlikler
bana dediler
bu senin. bildiðin senin.
...bir
-bir beni aldýlar ya içeri
gümüþ eðerinden akdenizin
ak deniz in
.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.