Yýldýz Olup geçsem Kendi galaksimden Iþýklarým bir adým önde Ben koca bir kainat içinden Giderken görsem ne varsa içimden Yada bir yaprak misali bir mevsimlik salýným Sonbaharý beklerken, gün batýmýnda düþsem yere Toprakla buluþsa bedenim, kuruyan yaprak gibi olduðu yere Ruhum durulsa durulsa ne kadar aðýrlýk varsa üstünden atsa Uçsuz Buçaksýz Okyanusda Açýlsam Olabildiðince Geniþ Kendi Ýçimde Büyüyen Düþen çýð gibi, yuvarlansam burdan öteye, neyim varsa ne kadar azsam... Gece kaplarken bütün benliðimi gökyüzünde göz kýrpan yýldýzým Bir an olsun göster yüzünü bana, içim aydýn olsun Nasýl bir fýrtýna bu Allah’ým durmuyor Dalga dalga olmuþum, Köpük köpük kaybolmakta hatýram, her an düþlerim buðulanmakta, sýzmakta beynimden, geriye kalan üç beþ düþüncem.
(Ocak 2013 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.