Kanatlan Yüreğim

Büyük yolculuðun en baþýndayým
Azýðým yanýmda bir çýkýn umut
Daðlara doðru yürür giderim
Kalbimin fermaný elimde benim.

Yalçýn daðlar yol verin geçem
Varacak hedefim olmalý þimdi
Durunca bozulan su gibiyim
Akýp yarime varmalý þimdi.

Geriye dönüp bakmýyorum
Yüreðime ektim tüm çiçekleri
Büyüsün adým adým iman renkleri
Daðlarýn ardýna yürüyorum ben.

Ýnsan kalabalýklarý içinden
Sýyrýlýp geçen bir garibim
Soraným yok neden niçindir gidiþ
Karþýma geçip duraným yok.

Bulut bulut gözlerimde nem oldu
Ayaklarým aðrýdý içim sýzladý
Yanýmda aradýðým bir gonca güldü,
Açmadan solan yine o oldu.

Bir aðaç gölgesi gibi þu ömür
Gelip geçen nice yolcular olur
Haydi toplan garip derviþ sen hele
Bir gün yüreðine el veren olur.

Rabbim koma beni garip ellerde
Yüküm aðýr gönlüm yorgun bu yerde
Býrakma garip kulunu kendi haline
Kendini Sana þikayet eden yine o olur.

(Ocak 2011 Ýstanbul)


Sosyal Medyada Paylaşın: