Karanlık İyi Değil

Yürüyorsun,
yýldýzlar boyunca, sonsuzluða bakabilmem için.
Yürüyorsun
karanlýk boyunca.
Bir ýþýk görsen belki aldanacaksýn
ama yürüyorsun karanlýk boyunca ve farketmiyorsun.
Attýðýn her adým karanlýkta yalnýz kalýyor, her bir adým.
Görmüyorsun karanlýkta.
Ama yürüyorsun
bu iyi.
Durma devam et.
Yalnýzca senin bu sessizlik
bu arayýþ bu kurtuluþ yalnýzca senin için.
Yakala bir ýþýk
yol boyunca devam et
yakala bir ýþýk daha
yürüyorsun
koþ.
Karanlýk iyi deðil.
Sen yakala bir ýþýk daha, bir tane daha ve bir tane daha.
Tüm sokak lambalarýný bitir, tüm þehir ýþýklarýný bitir.
Koþuyorsun, yýldýzlar boyunca.
Tutun onlara.
Bir rüzgar eser gelirsin.
Yakala bir hayal, sakýn býrakma.
Sakýn bakma karanlýða, karanlýk iyi deðil.
Sen devam et.
Gecedesin ve sýrf bir rüzgar uðultusuyla belirmek için penceremde
yalnýz býraktýn tüm sesleri peþinde ve yalnýz býraktýn kendini bana.
Tüm bu çaba tüm bu rüzgarlar,
sýrf bu gece de yalnýz geçmesin diye, hayallerimin içinden bana bir armaðan deðil de ne?
Bu kadar yalnýz kalmýþken ve bu kadar özlemiþken
burada olmasan da
bir düþünce kadar yakýnýmda olman,
bu bir ceza mý yoksa?
Yoksa ne?
Kaybediyorum sonsuzluða bakýþý, yýldýzlarý, aklýma geliþindeki o güzelliði.
Eskisi gibi deðil þimdi düþüncelerim.
Ne oldu bilmiyorum, farklýlaþýyor sessizlik.
Ama ne oldu bilmiyorum.
Karanlýk iyi deðil.
Hiç iyi deðil.

Anýl Müçeoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: