Bahar Çiçekleri
Söktüðü cihazdan vida artýran,
Çömez usta gibi þaþkýným dostlar
Ýnsanlýk yaralý, yoðun bakýmda
Duyulmaz sesimiz, küskünüm dostlar
/
Türkü dersen, türkü yaktýk yöreden
Evren’e ýþýðýz, mavi küreden
Ne hikmetse, hüzün çýktý kuradan
Kendi günahýmla, düþkünüm dostlar
/
Öz hamurumuzda iyilik varken
Gündüzler bize dost, geceler yârken
Ha bugün, ha yarýn, bu bahar derken
Kaç mevsim yaralý, suskunum dostlar
/
Hava, su bozuldu, toprak bozuldu
Geniyle oynandý, yaprak bozuldu
Lekelenince yol, sapak bozuldu
Heceler dururum, taþkýným dostlar
/
Bahar gelir elbet, bu böyle sürmez
Filizlenir baþak, kör olan görmez
Vefakâr bahçývan, defteri dürmez
Kuruyan bir dalda, eþkinim dostlar
/
Ali Rýza Malkoç
31/03/2011 Bursa
/
Çömez:acemi, çýrak, sakar
Eþkin: filiz, tomurcuk
Sapak: Bir ana yoldan ayrýlan yolun baþlangýç noktasý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Rıza Malkoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.