Vasiyetname (3)
Ey oðul ! atandan, al öðütünü
Gördüðün dost bilme,
dara düþmeden
Kimse kara bilmez, ayran – sütünü
Sýrtým saðlam sanma,
zora düþmeden
/
Virüs girmiþ, muhabbettin baðýna
Leke sürmüþ, altýn neslin çaðýna
Yorgun düþtük, gönüller otaðýna
Her kayan yýldýza,
fire düþmeden
/
Adamýn da posasý var hatýrla
Anlatamam meramýmý satýrla
Variyeti ha kamyonla, ha týrla
Temkinli ol, özü
nar’a düþmeden
/
Raf ömrü tükenmiþ, kof kafalarla
Gübresi çok amma, bakýmsýz tarla
Günahýný taþýyamaz katarla
Düzeltme hakký ver,
süre düþmeden
/
Masum masum gizli, akýyor seller
Yürek yaralýyor, bu necis haller
Tefekkürün önündeki engeller;
Kalkmalý, gönüller
kor’a düþmeden
/
Kainat’ýn aynasý ve mayasý
Gönlümüzün nuru, kalbin ziyasý
Ýnsanlýðýn, ortaklaþa hülyasý
Kabul görsün artýk,
yere düþmeden
/
Karlý daðlar, kar mý aðlar her zaman?
Güneþ vurur, canlanýr gök-yer-zaman
Tomurcuklar, yeþerirler bir zaman
Yeter ki sâfi kal,
kire düþmeden
/
Ali Rýza MALKOÇ 20/11/2011 Samsun
/
Posa :Faydalý tarafý alýnmýþ atýk, tortu, çökelti
Meram: Ýstek, amaç, gaye, maksat
Variyet: Varlýk, zenginlik.
Katar : Tren
Fire : eksik, noksan, Bir iþ yapýlýrken çýkan artýk parça
Necis : Pis, kirli, temiz olmayan
Hülya: tatlý düþ, hayal
/
beste linki : www.youtu.be/bfsxDXC-o10
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Rıza Malkoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.