GÖZLERİN

Yoktur hani cebimde beþ kuruþ para,
Deðil mi zaten hepsi gelip geçici?
Yadigar kalan ne var ki bu dünyada?
Var mý gayri ebedi olan
Sevgiden baþka?

Olsa da milyonlarým üzerimde,
Cep mi yaptýracaðým sanki kefenime?
Kalmayacak mý dünya malý dünyada?
Gitmedi mi Süleyman tek eli dýþarýda?

Bu zalim,
Hýrsýz,
Hiçlik dünyasýnda;
içtiðim su zehir,
yediðim ekmek haram.
Susuz kaldým sensizliðimde.
Ah...
Bir kadeh su içmek için elinden,
Vermez miydim bu canýmý ben?
Pek güzel olurdu kendi zehrimi
Ýçmek senin ellerinden...

Ne bu sevginin anlamý?
Sevdiðini bile bile
söyleyememek mi?
Her gün boðulup ölmek mi
o güzel gözlerin içinde?
Söylesenize Egemen’e
o zaman mý deðerli oluyor sevgiler?

Neden bu isyaným hayatýn çaresizliði karþýsýnda?
Acý mý çekmek aþk?
Dertli mi olmak gerek illaki?
Olamayacaðýmýzý bildiðimden mi yoksa bu dert?
Niye gelmiyorsun bana?
Neden bakmýyorsun gözlerimin içine?
Sen gidersen bir gün,
Kimin gözlerine bakýp
Susarak haykýracaðým ben?
Söylesene bana kadýn,
Nereye kadar sürecek bu zulüm?
Güneþi göremiyorum artýk,
inmiþ bir perde üzerime,
ve ben
Kaybolmuþum gözlerinin içinde...

Aklýma geliyor geceleri
o güzel gözlerin;
Sarkýtýyorum pencereden baþýmý,
Bakýyorum derin derin
Yeni yükselen aya karþý...

Kaldýrýyor baþlarýný göðe tüm sokak serserileri,
diyorlar içlerinden ’’Ne yapmakta bu salak herif?’’
Görmüyorlar ay ýþýðýnýn gözlerimde nasýl parladýðýný,
Bilmiyorlar bu eþsiz duygunun ihtirasýný...

Usul usul baktýkça
Görüyorum o hisli gözlerini.
Ay sanki göz kýrpýyor bana o demlerde;
öyle derin
öyle kederli
öyle çaresiz
Boðuluyorum gönül deryalarýmda her göz kýrpýþýmda...
Ama biliyorum,
Ne ayak basabileceðim ay’a ne de kavuþabileceðim
ben
Sana...

Sosyal Medyada Paylaşın: