Deli

Þiirler siz içinden ne anlam çýkarýyorsanýz o anlama gelir... Kapalý anlatýmlý þiirleri bu yüzden severim ve yazarken içimden gelen de her zaman bu þekilde olur. Belki tekrar tekrar okumak gerekir bu tarz þiirleri ama en sonunda yüreðinizde bir yerlere dokunuyorsa, tatlarýna doyum olmaz..


Duvarlara bakarsýn, bakarsýn.
Onlar da üstüne gelmeyi býrakýrlar..
Her þey durur öylece seni izler. Ne yapýyor bu? diye..
Baþlarýný çevirirler sonra herkes iþine gücüne bakar.
Bir adým atarsýn herkes pür dikkat seni izler yeniden, her adýmýný.
Bakarlar ‘Bu defa ne olacak?’ diye.
Sonra daha kuþkulu bakar gözlerin.
Hani bir bebeði uyandýrmamak için olabildiðince sessiz davranýp sonra bir oyuncaðýna takýlýr, bir gürültü koparýrsýn ya;
iþte aynen öyle atarsýn adýmlarýný
ama sarpa sarar her þey.
Takýlýrsýn düþersin, daðýtýrsýn ortalýðý her þey birbirine girer.
Sonra sakýnýlan göze çöplerin fiþek gibi battýðýný düþünürsün.
Akýþýna býrakýrsýn, aldýrmazsýn seni izleyen gözleri.
Ama bu kez sen izlersin onlarý
’Bu sefer de bakýyorlar mý?’ diye..
Fakat bakmýyorlarsa sana bile,
yeniden baþlar ayný hikaye,
sýrf sen onlara baktýn diye..


Büþra KARADOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın: