Gölgeler…
Gördüðüm bu endam benim deðil mi
Ben kime yazýldým.
Belli
Deðil mi.
Oysa doðmadan
Kýyýlmýþ
Nikahýmýzýn ranâsýyým.
Kuytular..
Saklandýðým köþeleriniz
Artýk O’ndan fazla ýsýtmýyor .
Kýþlarýmý
Tek O ýsýtmakta.
Ruhumu
Gölgemi
Sadece O gündüze çevirmekte.
Yangýnlar..
Siz nasýl da soðuk kaldýnýz
Ne kadar küçücük.
Hasret
Beni yakarken.
Özlemimi
Sevgimi
Onun kollarýna verdim.
Zaman …
Kýrýlganlýðýmý alýp götürürdünüz bir zamanlar
Tüm tasalarýmý da.
Artýk
Omuzumda bir el.
Hayatýmý
Kederlerimden
Tek tek sýyýran sýcak bir el var.
Son’un baþlangýcýnda
Nefesler yeniden alýnmaya baþlarken
Tin’ ime dokunan
Kutsallýðýný rahmime düþüren
Kelimelerinin kalbidir.
Ardý sýra
Keder kaderime yenik düþerken
Ýlk kez yaðmur kokar toprak.
Ýlk kez
Baharsýz çiçeklenir dallar.
Ve
Ben Bizden
Bilirim !..
Kalb nikâhýnýn hakkýný vermektedir.
Kader …
Benim yazýldýðým alýn benim deðil
Benim kaderim
Yârin alnýnda pir-ü pak bir haldedir.
Ömrü
Ömrüm’ün sonsuz haliyken
Ben
Her gece nikâhýmý tazelerim göðsünde.
Ve
Kol düðmelerinde
Canýmý kilitlerim
Gözlerimin emanetiyle.
Yeþilim
Mavim
Asil Siyahým.
Parmak uçlarýndaki her tel
Saçlarýmdýr.
Ah !..
A þ k
Sen ne de kutsal imiþsin meðer
Ne kadar da asil O’nun rûhunda.
Küsme !..
Sen de güzelsin hoþ ve alâ
Ama
Ben Cennet-i alâyý sadece Onda yaþýyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.