Gözlerim benim deðil son günlerde Kuru çýnar yapraklarýndan bir ýrmak Geçiyor sessiz Kuru ve sýcak Yýrtýyor genzimi Ýçime akýyor hýþýrtýlý bir nehir Ilýk oluyor ölüm Sevimli görünüyor ecel Kollarým çaresiz bir tahtaya kaynýyor Kan akýyor hikayeden bileklerime Mýhlanýyor acýlar tek bir yere Gözlerime…
Gözlerim benle deðil son günlerde Kara sevda pýnarý Uçsuz bir son kadar kararlý Titrek ve telaþlý Deliyor baðrýmý Ýrinli sözlerden bir demet Yitiriliyor saflýk Tekrarlanýyor tüm tragedyalar Aþklarýn dikenli bahçesinde Þiþ çekiyorlar Köz basýyorlar Gözlerime…
Dilinden demlenmiþ bir kitap Kollarýndan bir ahtapot Çarmýh olmuþ benim için Gözlerimde Acýtýyor kahvesi Pütürlü telvesi Bir yalanýn iþkencesi Geriyorlar sevdamý Çiviliyorlar ahlak parkýnýn ortasýna Gül kokmuyor artýk hava Týný duyulmuyor Akort tutmuyor gitar Ýlk günümüz eþlik ediyor Perde oluyor mutluluk Gözlerime…
23.01.13
Nadir
Sosyal Medyada Paylaşın:
astakoz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.