Yorulmuş bir sevdayı ardımda bırakarak Gönlünden ab-ı hayat içmişim haberim yok. Kül olmuş yüreğimi alev alev yakarak Dikenini gül diye seçmişim haberim yok.
Kusurun baş tacımmış ellerin memleketim Gülüşün baharımmış gözyaşın felaketim Gönlünün sarayıymış en yeni ikametim Sevdanın kaftanını biçmişim haberim yok.
Hasreti yudum yudum içip kanarken gönül Bir baharla bin ömür geçer sanarken gönül Şimdi yalnız isminle bile yanarken gönül Geç fark ettim affeyle “hiç”mişim haberim yok.
Bir Ferhat özlemiyle yüce dağları delip Yağmura hasret kalmış fırtınalarla gelip Gözlerinin baktığı her yeri gurbet bilip Sıratı milyon kere geçmişim haberim yok. Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Dogan Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.