belleðimdeki algýlarda
sevmek bir oyun deðildi
alýnan her nefesi derinden hissetmek
yaþantýlara deðer yüklemekti
meðer yanýlmýþým
nafile ýslanmýþým sevda yaðmurlarýnda
zira ellerimde sadece
üþüyen duygularým kaldý hatýra
avunacak
zaman içinde zamaným
mekân içinde mekâným da olmadý hiç
bahtýmýn çakýl taþlarýnda kýrýlýrken týrnaklarým
yarýnlardan gelenim, bütün umutlarýmý
gamzelerimin parantezini de çaldý üstelik
anlýyor musun
viran yerinden farký yok þu kalbimin
baktýkça içim kanýyor
renkleri solmuþ özenle süslediðim hayallerin
hani
yaktýn ya bu yalnýzlýk ateþini
söndürecek olan kim, sen çok iyi bilirsin
þimdi
ister beþ kalayý
ister beþ geçeyi vursun þu ziller
ritmini davullar çalsa yutkunduðum sözlerin
körelmiþ oklara benzediler artýk
bundan böyle bir yabancýsýn benim için
tahmin edebiliyorum ki duysaydýn eðer beni
ben ne yaptým derdin
sonuçta ey vefasýz
sevdim de ne oldu sanki
sevilmedim iþte, sevilmedim, sevilmedim…
22.01.2013-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.