-I-
ad bulmak istiyorum çýlgýn haline denizin
zorlanýyorum; kabýna sýðmýyor su
habire üflüyor rüzgâr, sanki kýyamet borusu...
her dalgada bin öfke var,
al bu mavileri
köpük köpük baþýna çal! dercesine,
gerilip gerilip, kýrýlýyor suda aynalar...
batýk kent’teki tüm ölülerin ruhlarý
sanki sularýn yüzünde hortladý,
cadý kazanýnda kaynýyor sular;
sensiz çaresiz,
baþka türlü görünüyor gözüme deniz,
derisi yüzülmüþ mavi bir canavar gibi
seyriyor teni sularýn, her yanýndan acýlarla...
-II-
kaç bahar eskittim sensiz
gelincikler kan aðladý
gün batýmlarýnda
güller yaprak yaprak düþtü suya
ve yollarda, camlarýnda otobüslerin
yapýþýp kalan ölü bahar kelebekleri
ümitlerimdi düþen bir bir
farksýzdýlar avuçlarýmda gözyaþlarýmdan...
Þaban AKTAÞ
16.06.1998 - BATIK KENT KEKOVA