Affa giden yolda,
Rahmetle ýslandým..
Semazenliðe giyindim..
Gerçek aþkýn
Beþeriyi Ýlahiye
Çevirecek olanda
Olduðunu
Ýdrak ettim..
Sahralar aþmaya
Mecnunluða atmýþken
Ayaklarýmý..
Nice günahlarým
Çöl kumunun ürüzgarýnda,
Saçlarýmý uçuþturup
Dökülmüþ..
Kirpiklerim aklandý..
Elbisem saftý..
Ýçim gibi..
Oraya ulaþsam..
Affedermi ki
Kara ýrklar?..
Çocuklar
Mamur gözleriyle
B/akýverirler son kez..
Belki birisi kýzýl saçlarýmý
Okþar..
Burasý Af..
Burasý ilahidir..
Fakirleþmektir..
Ýlahilik için..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.