MEZARCI!..
Adýný söylerken, bitti nefesim;
Ýsmini zikreder, ölsem de sesim;
Gidecek yer mi yok, belli adresim;
Ýndir perdeleri, indir Mezarcý;
Akan gözyaþýmý, dindir Mezarcý…
Tutsun da yasýmýn elinden, gezsin;
Gezsin de gölgemi geceler ezsin;
Ýsterse makberi yeniden yazsýn;
Beklenen gelirmiþ baþa Mezarcý;
Ýnanma döktüðü yaþa Mezarcý…
Ölürken, yanaktan akaným O’ydu;
El gibi gözüme bakaným O’ydu;
O’ydu be canýmý yakaným O’ydu;
Resmini, kabrime koysun, Mezarcý;
Aðlarken, sesimi duysun, Mezarcý…
Dokunsun tenime parmak uçlarý;
Yüzünde belirsin binbir suçlarý;
Bir günde aðarsýn bütün saçlarý;
Tövbeyi, baþýmda etsin, Mezarcý;
Bitsin bu hikâye, bitsin Mezarcý…
Ýzin ver, bir kürek topraðý atsýn;
Sonra da hicranýn koynunda yatsýn;
O’nun da güneþi, doðmadan batsýn;
Kapat ýþýklarý, söndür mezarcý;
Görmesin, baþýmý döndür mezarcý…
Ali ALTINLI – 21/01/2013
Saat: 23:45
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.