Yüce bir dað baþýnda yaþasam tek baþýma
Tepelerle konuþsam, alýp her gün karþýma
Nankör insan yerine kurt, kuþ gelse aþýma
Herkesten daha uzak Allah’a yakýn olsam
Kýnalý keklik gibi, su içeyim pýnardan
Ýçinde suretimi, seyredeyim kenardan
Nefesimi alayým, daðlardaki çýnardan
Aradýðým huzuru akan derede bulsam
Kekik kokulu rüzgâr boynuma dolanýrken
Issýz bir akþam vakti, gökyüzü bulanýrken
Çakan yýldýrýmlar da çam gibi dallanýrken
Bir kaya kovuðuna, ceylan gibi sokulsam
Daðlarýn eteðinde, çiðdem misali gülsem
Bir kaya yarýðýndan, göðe bakarak ölsem
Huzurlu mezarýmý, sadece bir ben bilsem
Her sarý yapraðýmý, kendi elimle yolsam
Ne olur unutturun, bana her þeyi daðlar
Mazimin gözlerinde kanlý anýlar çaðlar
Önünü istikbâlim hayâl bendiyle baðlar
Onu biri yýkmadan azýcýk ümit dolsam
Saray istemiyorum, bana maðara yeter
Zengin için þömine, önümde ateþ tüter
Odasýnda bir saat, kapýmda kuþlar öter
Yedi uyurlar gibi keþke uykuya dalsam
Ne zaman olsun ne de gelecek endiþesi
Bana masal okusun, daðýn yaþlý meþesi
Yer altýnda onunla gelsin ruhun neþesi
Ebediyete kadar âh öyle mutlu kalsam
S / ÂYE (220) 20 / 01 / 2013 / Tepebaþý / Eskiþehir