kork/ak huzura...

mutluluk duygularda belirtir
üzerindeki kefenleri
hiçliðin kerresinde
ölüyor keynes’in nefesi
bede dudaklarýndan atýlan
þurubum döküldü terzihaneye
kazýk üzerinde büyütüldü
kelimelerim kanaatkar giysilerde
nerde benim olan büyük tutkular

hani düþ depresyonum
solucan yaralarda mutluluðum
kapris sevdalarýn kabuðunda mý?
döküldü birer biber kemiklerim
etrafta su kurumuþluklarý
korunan zýngýrtlak hevasýnda
bertemiz kefen indirim çaðýnda altýným
olan güllerin sadýk kaymaðý
bir gün içinde deva ýsýrganý
dibini ýska elemiþ abid duvar
arþ aþkýn güvenini suistimal..
bana da al þerefine bir gel/in/lik
hep vurulan nefesimden kendimi vurdu
kirli kuþlarýn aðzýnda gezen beyaz keder

huzurun kemikleri beylikler
acýtmaz mý sandýnýz yar/amý

dalgalarýn selim þöförü vurmaz mý
dibi nehirlerin taþýlan giysilerine
hani ses tellerim Af/kan örtüsü bebeðim
BENÝM BENLE ATIÞTIRAN KEY/NES’e

gizem amerika çadýrlarýnda masa altlarýnda
tek kumanda(n) öldürür beni
bey/dude boþluklarýn hevesiyle
sesli kerametin týrsmýþ kokusuyla herkese

býçak çektin harflerime kýyafetinde denklaþör
vallahi kelimelerim aç
vurmassan namertsin
ölüme kanat çýrpmýþ giysideyim
benim mi zannettin
þapýrtýsý ýslak vuruþlarýn
korkaklýk var atýþlarýnda
korkak
korkak
kork/ak !!!
süpürgesi dik olsun
ben nefsimden öldürmedim seni
nefsimi de sana

ne diyecek ki
sadece keklik dediðin dilþarz
kendimle atýþýrým
arkam önümdür
önüm arkam hecelerimin
kendi kederimi (k)andýrýyorum esir

sevdiðim kadar sev beni
milimetre heyacan olmasýn içinde
gaflet türküsünde örüþelim
çarpýk kentleþme ayýn baðbozumunda

demirin teslimi yakýn takva’da ben
(y)okum tabiki de depleþme (w)ulan

orman dengesinde
eleþtir deliliðimi sinem
beni bana anlat ölüm korkusu..
fýrrým huzura keder dede.
haným olsun guguk..
yunus tapancý..


Sosyal Medyada Paylaşın: