kö
Sevdim amma yetmedi
Þüphem yok ya, aþký kendi kendime,
Sora-sora sevdim amma yetmedi.
Þifa diye, yâr-i bütün derdime,
Yora-yora sevdim amma yetmedi.
Ses beklerim, cevap gelmez çaðrýma,
Üç beþ satýr derman olmaz aðrýma,
Söz verdiði umutlarý baðrýma,
Vura-vura sevdim amma yetmedi.
Bir yýl gibi, gelip geçer zor aylar,
Kabuk tutar, yaram yine hep kavlar,
Onun için, þu gönlümde saraylar,
Kura-kura sevdim amma yetmedi.
Gönlüm tutkun, dünya ne ki gözümde,
Aþk ateþi yanar durur özümde,
Pes etmeden her verdiðim sözümde,
Dura-dura, sevdim amma yetmedi.
Çilem bitse yenisini katarak,
Diken olup, ben kendime batarak,
Yüreðime kördüðümler atarak,
Bura-bura, sevdim amma yetmedi.
Çoktan koptum, alçaklarla yüceyle,
Hemdert oldum, gündüzlerle geceyle,
Yalvar yakar, þiirimde heceyle,
Sýra-sýra, sevdim amma yetmedi.
O var diye, terk eyledim âlemi,
Öksüz koydu, boynu bükük lalem-i,
Ayrýlýða, hüküm veren kalemi,
Kýra-kýra, sevdim amma yetmedi.
Ümran Çetin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.