NEM KALDI...

Geriye dönüþü olmaz, ömrüne yanýp tütenin
Neyin var ise elinde, soluksuz göçer gidersin
Kalemi kýrýlýr yazmaz, cümlesi hýzlý bitenin
Neyin var ise elinde, soluksuz göçer gidersin

Kýrk dört senelik o ömrün, sýrtýný yýllara yaslar
Yarenin olur ise, zamansýz ötüþen kuþlar
Gönlüne dikenler batsa, iþe yaramaz dönüþler
Neyin var ise elinde, soluksuz uçar gidersin

Sevdaya olan kudretin, hüzünde yerini alýr
Kimselere anlatmasýn hesabýn mahþere kalýr
Üþüyen hayallerinse acýya hep maya çalar
Neyin var ise elinde, soluksuz kaçar gidersin

Aldýðýn her bir nefes, emanet sayasýn tenden
Ölüm döþeðinde isen, boncuk ter dökülür senden
Girdiðin bu son kulvarda, þükre þükür kat bu günden
Neyin var ise elinde, soluksuz açar gidersin

Mihman olup kâinatýn sýrýna gelip oturdun
Aklýna esen derdini, habersiz aldýn götürdün
Doymadý gözün bir türlü, sondan sonunu getirdin
Neyin var ise elinde, soluksuz biçer gidersin

Ceylanlýðýn isimsizken, alýcýn gelip oklayacak
Es geçip güzelliðini, derde dertler ekleyecek
Derya gözelerin kuru, günahý kim aklayacak
Neyin var ise elinde, soluksuz içer gidersin

Zaralým ne edersin ki, dumanlýdýr gönül daðýn
Sol yanýndan merhametin kaskatý belenir saðýn
Rüzgâr telinde mýzrabýn aðýtlaþýr gençlik çaðýn
Neyin var ise elinden, soluksuz naçar gidersin

Sosyal Medyada Paylaşın: