Evet, kim bilir Ýçimizde hiç fark edemediðimiz mahcup düþüncelerin Kokuþmuþ yönlerini ne kadar havalandýr sakta, Ufak çiðlik mutlaka kendini beli eder
Nemlenir dokunuþlar, Geri teper tenin tenden kuruluðu Çýðlýk yutkuntusunda Bir kuþ hayal gibi yüksekleþtirir beklentiyi
Her seferinde dil cambaz derki Sabret hele… Elbet yakýnda karýþýna çýkar
Çýkanýn ruh hali ölçüsüz harcanan emekte Bir tarafta aðrýsýz dilsiz gece Aval aval bakmakta baþka bir þey bilmiyor Toplumun deðer yargýlarýn tavan yapmada
Bir çýkmazýn içinde kalýrken Beynimde parlak þimþekler çakýyor Ýçimde ise bir o kadar kötümser fýrtýna kopmakta Böyle sokakta konuþulmaz Hey hakikatim aç kapýyý gireyim içeri… …adý aþk olsun!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.