Hala duruyor, Yýllar önce serdiðim, Aþkýmýzýn abidesindeki karanfiller. Orasýdýr çaresizliðimin Anýtý... Sen beni aþk mezarlýðýna süründüðünden beri, Her gün ziyaret ediyorum bu mekaný. Gözyaþýmla suluyorum karanfilleri... Senden sonra, Üzüntünün kefenini giydim..! Hala da üstümde. Hiç çýkaramadým ki, Sensiz de ebediyen giyineceðim.
Emir Kerküklü
Sosyal Medyada Paylaşın:
emirkerkuklu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.