ÇEKEMEM GAYRİ
Siyah beyaz kadar, konumuz ayrý
Dönüp de arkama bakamam gayri
Doðu batý kadar, yönümüz ayrý
Yeter artýk yeter çekemem gayri
Üstüme geliyor, kanla doyanlar
Sahneye konuyor, kirli oyunlar
Hayalimi çaldý, nefse uyanlar
Her daim diþimi sýkamam gayri
Diktiðim güllerde baykuþlar öttü
Evlad-ý iyalim, terk edip gitti
Bir kötü avratla, bir ömür bitti
Þeyda bülbül gibi sekemem gayri
Yüreðimde volkan koptu uyandý
Karbeyaz gömleðim kana boyandý
Tahammülüm bitti, sona dayandý
Taþ üstüne tohum ekemem gayri
Yeþeren yapraðým yolup attýnýz
Þerbetim içine, zehir kattýnýz
Ayarým altýnken, pula sattýnýz
Aðlayýp gözyaþý dökemem gayri
Ekmeði harama banýp yiyemem
Müþteki olana "ZANLI" diyemem
Ýpekten örülmüþ gömlek giyemem
Zalime boynumu bükemem gayri
NURANÝ’yim düþtüm derin girdaba
Kimsecikler dönüp demez merhaba
Gençliðim çalýndý, oldu berhava
Zalimin önünde, çökemem gayri
Osman NURANÝ-15/01/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.