telefon zili -II

bildiðin sonbahardý böyle ayva tüyü
bir yolda yürüyordu memed bildiðin memed
çýplak aðaçlarýn yalnýz üþüdüðü
cebindeydi elleri yüzü buðday rengiydi
gülüyordu adam akýllý gülüyordu hayret
memed içerde deðil miydi





saçlarý dalga dalga býyýklarý kývrýk
gözler ayný göz kaþlarýda tamam
mahpusa girmeden önceki halin
adým gibi biliyorum unutamam
memed’ tin sen anladým bunu
biri daha vardý yanýnda biri daha vardý
parkasýnýn yakasý yukarý kalkýk
yüzünü hatýrlayamýyorum kim olduðunu
yabancý deðil sanki çok öncesi tanýdýk




nurten’den mektup almayalý iki ay oldu
belki unuttu beni belki birini buldu
yoksa ragýp’mýydý marangoz ragýp
þiirlerini yaktýðým sabah akþam
cenova’dan gelmiþti belki kalkýp
lambalar söndü birden kayboldu
biri daha vardý yanýnda biri daha vardý
zeliha diyeceðim eðer tanýmasam
izmir’den döndü diyeceðim okulu býrakýp





zeynep olsa bilirim böyle örtülü bakmaz
yediðim ekmek gibi aðzýmda tadý
kayýtlý desem zaten türkiye’ ye giremez
biri daha vardý yanýnda biri daha vardý
Boðuk bir ses kulaðým gramafon
olmadýk þeyleri hatýrlattý olmadýk zamanlardý


gece yarýsý saat üç buçuk telefon









kayýtlý













Sosyal Medyada Paylaşın: