KAPTAN’IN ÇİLESİ

Uyandý bir gece ansýzýn Kaptan
Kaos içinde, sevgiliden ayrýlmýþçasýna
Kan ter içinde, bu dünyada tek kalmýþçasýna
Beter bir halde, her þeyden korkarcasýna
O dað gibi adam, o dalga dalga büyüyen Kaptan
Sayýklýyordu hala, titriyordu;
“Uyuma Kaptan aþkýna sahip çýk
Uyuma Kaptan!”diye…
Yeter be yeter artýk altý üstü ayrýlýk
Saðý solu karanlýk, ömrü ne de yabanlýk.

Ah Kaptan ah!
Yüreðin hüzün harmaný
Savrulur tane tane gözün yaþlarý…
Savrulur ömrünün yapraklarý.
Sapsarý, kupkuru, öp ölü…
Bu ne müþkül bir haldir
Ýçinde debelendiðim Kaptan
Bu ne rezil bir yaþamdýr
Ucu ucuna tutunduðum.
Gitsen düþeceðim, kalsan düþleyeceðim
Ah helalim, edalým, iþvelim, nazlým
Yokluðun bir sarmaþýk misali sardý bedenim
Ben sensiz ne ederim, nereye giderim.
Gel derim gidersin, kal derim kaçarsýn
Sev derim silersin
Bir þeyler yanlýþ bu aþkta, bir þeyler ters
Gül derim aðlarsýn, yaþa derim ölürsün
Bir þeyler aksi, bir þeyler eksik hep bu aþkta…

Ah Kaptan! Kaç ummanýn fatihisin,
Kaç yüreðin kaptanýsýn?
Felek sana yanlýþ yaptý, aþk sana vurgun oldu
Kaptan yorgunsun biliyorum artýk
Gemini çektin çürümeye
Ömrünü koydun ýssýz bir limana
Aþkýn deryasýnda yüzmeyi unuttun
Balýklara alay konusu oldun, alýklara nanay…
Uyandý bir gece ansýzýn Kaptan
Yeter artýk dercesine
Gözleri kocaman bir þekilde
Kalbi çýkarcasýna
Olmaz olsun bu ayrýlýk
Beni benden aldý öldürürcesine…

Ah elalým, ah karalým, yazgýsý zor olaným
Bu kadar kolay mý olacaktý gidiþin?
Ya geliþin, bu kadar imkânsýz mý olacaktý?
Ayrýlýk bir mühürdür ol afet tarafýndan vurulan ömrüme
Kalbimin sahibi sevgili, gidiþin ne de afili
Ne de cakalý… Havalýsýn bil iþte!
Geri dönmeyecek kadar kibirli
Ve affetmeyecek kadar sinirli!
Daha nem olacaksýn belalýmsýn
Bu ayrýlýðýn altýnda imzan var!

Ölümümde parmaðýn var!
Katilim ilan ediyorum seni ölmeden
Yaþarken beni vuranýmsýn
Canýmý acýtaným, yaþýmý akýtaným.
Aklýmý alanýmsýn, kalbimi paramparça edenimsin.
Kaptan’ým derdin içimde okyanuslar dalgalanýrdý
Kayýðýn olurdum, sana yelken açardým
Uçardým adeta, sana demir atardým.
Ýdamýmsýn, çek daraðacýna beni, utanma
Hükmünü vermiþsin çoktan ayrýlýktan yana
Hiç yoktan sensiz düþtüm pis düþtüm.
Düþe düþe bir hal oldum, mahvoldum
Ýlmeðini çekmiþsin yaðlý mý yaðlý
Bir çingene elidir ayrýlýk boðazýmda
Al nefesimi, sensiz ne iþe yarar artýk?
Al canýmý, sende kalmýþým zaten.
Ha yaþamýþým ha yaþamamýþým!
Can sensiz canlýlýðýný kaybetmiþ!
Kaptan sensiz kaptanlýktan düþmüþ.
Bu aþkta yenik düþtüm kabul
Kazanan yok ama! Sende bunu bil
Ezik deðilim asla, piþman hiç deðil
Ýmkân olsa kaldýðým yerde sevmeye devam ederdim
Yaþamaya doya doya…
Bugün ha yaþamýþým ha yaþamamýþým
Sensiz ortada kalmýþým.
Ne haldeyim bilme, acýyýp gelme!
Utanýp sýkýlma, ezilip büzülme!

Caným senin mülkündür, tapum sende
Kalp sahibimsin, tek sahibimsin.
Bir âlemdi sevgili, yaþayýver gitsin Kaptan
Bir alevdi sevgili, yanýver gitsin Kaptan
Kaç gün geceye baðlandý, uzadýkça uzadý karanlýk
Kanadýkça kanadý yara!
Aklýnda geçeni ara, kalbinde olaný…
Bitmez bu hüzün Kaptan, bitmez bu gözyaþý

Niye beni unutmuyorsun, diyor sevgili
Niye unutayým, deliye bak
Aklýndan zorun var galiba
Unutmak için sevmedim bil
Anbean yaþamak için sevdim
Bu can bu bedende olduðu sürece
Bu kalp seni sevecektir olsan da olmasan da…
Ömrüm seni sevmekle nihayet bulacaktýr
Ah sevgili, niye beni unutmuyorsun, diyorsun ya
Sen beni unuttun mu peki?




Sosyal Medyada Paylaşın: