iç dökümü

Dilinde esir þehir türküleri
Acýya demleniyor gözlerin
Sýrtýnda taþýyorsun tüm cinnetlerin vebalini
Oysa, karýsýný doðrayan adamla yok akrabalýðýn
Ýnsanlýk baðýn kalýn
Ve sonsuz keder çekiyor ciðerine
Al þu makasý eline
Kes
Nefessiz kaldýn!



Pencere kenarýnda beslediðin serçeler gidecek birgün
Halý altlarýna saklanan karýncalar ölecek
Bir örümceði terlikle eziþime kýzýþýný anýmsayacaksýn sonra
Akvaryumdaki balýklarýný dökeceksin bir aða
Bari iþe yarasýn, kýzartýp yiyelim desem
Beni de cani sýnýfýna koyarsýn ya
Susacaðým bu yüzden
Ki insan haklarýný önde tutuyorum diye diðerlerinin haklarýndan
Beni kýnamana dayanamam



Susmak deðiþtirmese de aklýmdan geçenleri
Kandýrmak þart oluyor bazen
Fikrimi zikretmezsem üzülmezsin sen
Ben de üzülmem.mesela
Dün terliði hiç elime almadým
Ve özgür býraktým böcekleri
Dedim ki: evi ortak kullanalým
Hatta masaya buyrun.
Karýncalar ýsýrmaz demiþtin ya,
Kýzaran bacaðýma anlat
Bir de haddini bilmeyen o afacana.



Sonra martý çýðlýklarý kulaklarýný týrmalayacak
Çýðýrtkan seslere tahammülün kalmadýðýnda kapatacaksýn camýný
Diðer evlere benzeyecek evin dýþardan bakýnca
Kendi içine dönük, dýþarýya kapalý
Ki bir bildiði vardýr kulaklarýn duymak istemediklerinde
Yine dudaklarýmý oku
Yüzüme odaklan
Ben de bilmiyorum yaþamanýn sýrrýný ama
Birlikte dayanabiliriz
Duvar olabiliriz birbirimize



Nefsim sýzlýyor seni düþününce demek istiyorum
-Tam da burada-
Demir tozlarýný çeken mýknatýs kadar masumsun en fazla
Güçlü bir el tutup ayýrmadýkça beni senden
K o p m a y a c a ð ý m
Ama korkum bu deðil asla
Suda eriyen tuzum sana karýþýnca
Yani çözeltideki çözünen –çözen sen-
Buharlaþýrsan dayanamayýp kaynamaya
Dibe çökersem!



Azrail olasým var doðurgan kuþkulara!

































Sosyal Medyada Paylaşın: