KÜSMEDİK BİR O KALMIŞTI.!

Kalemi elime aldým bu gece,
Döndü bana baktý biraz garipce.
Beni bana býrak dedi sessizce,
Sonunda kalemi küstürdük herhal.!

Bunca derde kalem kâðýrt dayanmaz,
Yazýp durmak ile çare bulunmaz.
Düþman deðil dostsa bile katlanmaz,
Can yoldaþýmýzý býktýrdýk herhal.!

Rica minnet ettim son kez yaz diye,
Dediki her gece ayný hikaye.
Hani dün akþamda son idi güya,
Bu sefer paçayý kaptýrdýk herhal.!

Ayný þeyi yaz yaz dolu handikap,
Sonunda kalemi düþürdük pitap.
Bir sevda uðrunda doldu dört kitap,
Dolap beygirine döndürdük herhal.!

Sitem ettim bende döndüm kaleme,
Ben sustum sen yaz iki kelime.
Anlatamadýysam benim yerime,
Sen anlat dedimya kýzdýrdýk herhal.!

Aðzýndan giripde burnundan çýktým,
En sonunda iki kelam yazdýrdým.
Son noktayý koydu dönüp baktýrdým,
O da beðenmedi bezdirdik herhal.!

Oda yare sitem etmiþ ben misal,
Dedim yazdýðýný al baþýna çal.
Yerime yar ile etmiþ hasbihal,
Zor imiþ diyerek delirttik herhal.!


TÝRYAKÝ derdini saklar yarýna,
Sanmayýn kâr eder kalýr yanýna.
Yetiþirmi bilmem yar.! imdadýna,
Kalemide düþman ettirdik herhal.!


17 Ocak 2013
01.48
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: