deðil mi ki sebebi aþk hem anýn hem sonsuzun
geçsin vakit amansýzca geriye sarmayalým
olsa bile sular hýrçýn yollar çetin ve uzun
isyan edip umutsuzca dertle harç karmayalým
dönsün göðün pervanesi sarhoþ bulut uslansýn
suya vursun ayýn þavký suda renkler ýslansýn
koþuyorken dolu dizgin zamanda iki atlý
usul usul özle kalbim hasreti yormayalým
dertler baðdaþ kurar göðse mutluluklar kanatlý
karanlýðýn hesabýný geceden sormayalým
dinsin göðün ninnileri gün þahlanýp uyansýn
ucu kývrýk denizlerde ufuk kana boyansýn
dallarýmda üþür yaprak titreyerek verir can
akrep yorgun düþecekse vuslatý kurmayalým
bu kaçýncý yitik mevsim kaçýncý küskün hazan
hicran vurmuþ takvimleri bir de biz vurmayalým
sönsün göðün kandilleri güneþ þafakta yansýn
kirpik yüze eðildikçe göz aþký bitti sansýn
aldýðýmýz her nefeste aþk denilen o beste
ya toz olalým yoluna ya yolda durmayalým
salkým saçak söðüt dalý kulaðý hep o seste
heveslenip rüzgar gibi esip dal kýrmayalým
insin göðün perdeleri birkaç yýldýz sallansýn
daðlar döküp karlarýný birbirine yaslansýn