rüzgârla savrulan tohum
nehir boylarýna düþtü,
karýþýnca topraða
sýra geldi bana
geçti, geçiyor
geçecek; sana da gelir
ona da sarý çiçek,
bir yýl gibi
dört mevsim ömür
kimi birini görür,
kimi iki, üç;
pek azý dördünü,
bazen tatlýdýr
bazen acý ve gülünç!
felek göðe bakar
insan yere basar,
aman yavrum dikkat
çarkýný kendin döndür,
nehir gibidir zaman
hýzla akar suda,
timsahlar bekliyor
hayat yolunda pusuda
elini verince, kolun gider
ayaðýn ise, yolun biter!
Þaban AKTAÞ
16.01.2013-18.34