Ebu Eyyub El-Ensari

(Þehitlerim. Can þehitlerim 73 )
(Ýstanbul kuþatmasý H. 52’de þehid düþtü)

Ebû Eyyûb El-Ensâri (RA)

O’nun künyesi; Ebû Eyyûb, Hâlid bin Zeyd
Bin Küleyb bin Ensâri diye bilinmekte,
Müslüman olmuþtur ikinci Akabe’de,
Ensâr’dan ilk Müslüman olandý Hâlid’im.

Hicretten sonra kardeþlik tesis edildi,
Mus’ab bin Umeyr O’nun kardeþi bilindi,
Râsûlullah’la bütün savaþlara gitti,
Vahiy kâtipliði de yapandýr Hâlid’im.

Râsûlullah Medine’ye girmiþ Sýddýk’la,
Konuk etmek için Mü’minler yarýþmakta,
Peygamber, bu iþi deveye býrakmakta,
Allah’ýn Resulünü kucaklar Medine’m.

Hz. Râsûlullah, ince bir siyaset yapmýþ,
“Allah’ým! Benim için seç ve seçtir” demiþ,
Deve, Malik bin En-Neccâr evinde çökmüþ,
Neccâr’ýn torunudur Hâlid bin Zeyd’im.

Hâlid bin Zeyd (Ebû Eyyûb el-Ensâri) dir,
Râsûlullah’la ilk buluþmasý deðildir,
Ýkinci Akabe bey’atý’nda gelmiþtir,
Resul elini sýkýp bey’at eden Zeyd’im.

O, Resulü evine misafir etmiþti,
Resul oturmak için alt katý seçmiþti,
Ebû Eyyûb ise, üstte oturur idi,
Üstte oturmayý sindiremeyen Zeyd’im.

Savaþ alanýnda gece hiç uyumazmýþ,
Râsûlullah çadýrýnda nöbet tutarmýþ,
Cenk meydanýnda korkusuz bir kahramanmýþ,
Cihad aþkýyla yanarmýþ Ebû Eyyûb’um.

Ebû Eyyûb cihadý meslek edinmiþti,
Bedir’e Uhud’a Hendek’e gitmiþti,
O, canýný Allah’a adamýþ biriydi,
Cihad aþkýyla yanardý Hâlid bin Zeyd’im.

Kur’an-ý Kerim için hizmetler vermiþtir,
Ebû Bekir devrinde harplere gitmiþtir,
Ebû Eyyûb ki; cihat etmeyi sevmiþtir,
Cihad meydanýnda esmiþ Hâlid bin Zeyd’im.

Hz. Osman zamaný Medine zor durumda,
Ali isteðiyle Zeyd geçer imamlýða,
Vekil oldu Hz. Ali gidince Irak’a,
Her zaman baþ tacý olan Ebû Eyyûb’um.

Muaviye, Hz. Ali’ye bey’at etmemiþ,
Zeyd, tereddüt etmeden Hz. Ali’yi seçmiþ,
Hz. Ali þehid olunca Zeyd’de çekilmiþ,
Takva, zühd içinde yaþamýþtý yiðidim.

O saðlýklý olan herkesten cihad ister,
Bakara Sûresi’ni etmiþ idi rehber,
Bunun için devamlý savaþlara gider,
Cihadý baþ tacý yapan Ebû Eyyûb’um.

Muaviye, ordusu çýkmakta sefere,
Ordu hedefinde vardýr Konstantiniyye,
Þahadet aþkýyla katýlmýþtý askere,
Kýlýcý kuþanýp giden Hâlid bin Zeyd’îm.

Ebû Eyyûb, bu savaþta yaralanmýþtý,
Muaviye sormuþ: “Bizden isteðin var mý?”
“Ýsterim, en uzaða defin yapmanýzý,”
Kale dibine gömülen Ebû Eyyûb’um.

Ýmparator “Cesedi parçalarým” demiþ,
Halife Muaviye sert bir cevap vermiþ,
Bunun üzerine teminatlar verilmiþ,
Kabri ümit kapýsý olan yiðit Zeyd’im.

Roma halký kýtlýkta Eyyûb’e koþmuþlar,
Yaðmur için bile ondan medet ummuþlar,
Kabri ziyaretle niyazda bulunmuþlar,
“Mihmandar-ý Nebi” unvanlý yiðidim.

Ýstanbul Fethi ile dünya huzur buldu,
Akþemseddin keþfiyle mezarý bulundu,
Bir rivayetteyse rüya ile olmuþtu,
Resulü misafir eden Ebû Eyyûb’um.

Ýstanbul ki; kutlu þehirdir her cihetten,
Resulü misafir edeni konuk ederken,
Padiþahlar ziyarette tahta çýkarken,
“Mihmandar-ý Nebi” unvanlý yiðidim.

Ebû Eyyûb, haksýzlýða boyun eðmezdi,
Kim olursa olsun sözü esirgemezdi,
Her zaman Allah rýzasýný gözetirdi,
Allah aþkýyla yanandý Ebû Eyyûb’um.

“Resule uyana uyacaðým” demiþtir,
Yüz elli kadar hadis rivayet etmiþtir,
Türkiye’de “Eyyûb Sultan” diye bilinir,
“Mihmandar-ý Nebi” unvanlý yiðidim.

Allah’ým! Bize Ebû Eyyûb aþkýný ver,
Bu yola düþen bu yoldakileri sever,
Kim ki doðruluk içinde hayat sürer,
Allah’ým o güzel kuluna kurtuluþ ver.


Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan.

Sosyal Medyada Paylaşın: