TRENÝN ARDINDAN
Vakitsiz çalan þarkýlar gibi
Tren düdükleri bölerdi uykularýmý
Bazen nihavent, bazen hicazkar
Düþerdi çýðlýklarým gecenin koynuna
Bendim bu kez, vagonlardaki kaçak yolcu
O, trenin ardýndan bakandý
Mahzun, kýrgýn, çaresiz
Ayrýlýk bu kadar zor mu
Bu kadar acýtýr mý, kanatýr mý bilemezdik elbet
Saplanýnca bir hançer gibi yüreðine
Aklýna gelir miydi acaba ellerim
Elleri küçüktü
Bakarken trenin ardýndan
Elleri beyaz
Bir güvercin masumluðunda
Bulutlardan düþen damlalar mý, yüzümü ýslatan
Gamzelerde birikip göl olan, ne
Gözlerden akan ayrýlýðýn acýsý mý
Güneþin son ýþýklarýný çalan
Geceyi yýrtan, tren düdükleri
Duyulmadý haykýrýþlarým, susun artýk
Susun , yeter
Gözleri kaldý aklýmda sadece
Yakamozlardan mý saklandý parýltýlarý
Rengini suyun yeþilinden,
Çiçeklerin gülüþünden alan
Hiç kimsede olmayan anlamlý gözleri
Neden söküp atamýyorum içimden…
Gözleri yaþlý
Bakarken trenin ardýndan
Gözleri yeþil
Yüzünü çevreleyen saçlarý gelir aklýma
Bir sarmaþýk gibi kývrýlýp bükülen, sarýlan
Beni benden alan saçlarý
Býkmadan okþasam, koklasam derim
Rüzgarlar deli esmese
Ayýrmasa okyanusun hýrçýn dalgalarý
Girmese araya mesafeler
Trenler alýp götürmese
Saçlarý siyah
Bakarken trenin ardýndan
Saçlarý daðýnýk
Tren geride býrakýrken son istasyonu
Vagonlardaki kaçak yolcu bendim
Yýldýzlarýn ýþýðý, güneþin sýcaklýðýný terkettim
Anýlarla dolu bavullarým
Göçmen kuþlar yarýþýrken uçup giden umutlarla
Bir selvi dalý düþtü pencereme
Boyuna benzeyen
Boyu uzun
Bakarken trenin ardýndan
Boyu selvi
Ve ben, bakarken ona trenin içinden
Ýçimde bir sýzý
Gözlerimde birkaç damla yaþ
Ve o, trenin ardýndan el sallar yüreðime
Her zamankinden güzel…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.