MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Bu!..
ebuzerpaşa

Bu!..



bu þiir sanadýr ey!

aðla!
sýcak tut ama kucaðýný gülümsersen
çünkü herþey çok ham
ve çið yaðmurlardan oluþuyorsa aðýtlar
halay harlanmýþ bir tandýrdýr artýk
ve ’mendil’ acý bir sözcük
her cemaati düþürür erkeklikten...
bir þey söyle! neden susuyorsun
’zehre sevdalý gecelerden’
yanýk bir köyden
etrafýna hayat saçan bir nehrin kýyýsýndan
ve gece gündüz demeden
’berivaneeee’ türküsünü söyleyen çobanlarýn sesinden
ve sýrnaþýk arýlar arasýndan geldiðimi biliyorsun..

þimdi üstümüze erkenden iniyor zamane akþamlarý
kendi elbisesine yatýr diye sýðýnýyor þehir
ve ansýzýn kayboluyor sisler arasýnda gece
iþte o an ölüm bir baþ soðan kadar ucuz
ve fakat bir anlýkta olsa hayat
alnýna dayanmýþsa da bir silah namlusu
sevda için vakit var demektir
sevdiðim sen de gülümse..

ki açýlsýn bana cennetin bütün kapýlarý
dedim ki bazý akþamlar erken iner ve yakar þehrin pelerinini
güvercinleri topluyor saçaklara
çocuklarýn sokak arasý gülüþmeleri
ah!
bilmezssin böyle zamanlarda nasýl da kaynar kaným
kimseler bilmez çaresizliðimi..

sözü sana nasýl getireyim yarim!
bari gel ve mayalanmýþ bir þiir oku bana
ya da adý yitik bir mezar taþý gölgesinde
bana þýwan perwer’in “min bérîya te kiriye”sini azar azar mýrýldan
çukurlarýmýzýn suyundan çekilsin acý
sonra sus
susuþlarýmýzdan saçýlsýn her yana yaþam

aðla!
gözyaþlarýný ek güneþin gözbebeðine
parmaklarýnýn çatallýðýnda kýrýlsýn bütün zincirler
açýlsýn yüreklerdeki mezarlýklar
kadýnlar ciðerlerinin üzerine artýk beliklerini doðramasýnlar..

umutla!
yýldýzlarla elele versin yurdumun kýzlarý
’aþkýn aydýnlýðý nerde kaldý’ diye baðýrsýn dünyanýn çocuklarý..

yarim!
rüzgarýn bir kývýlcýmý ansýzýn gelir
ve döker eylülün son sýcaklýðýný gazellerle
dökülen yýldýzlarýn ýþýltýsý akar gider gönül dereleriyle
oyyy yar! bu ne cinnet bu ne delilik
anýmsamak ne de uðultuluymuþ
aþýk dediðin alýr götürürmüþ leylayý
çölün ciðerini deþmeye..

sebra dýla*
sakla beni sabýrla
çünkü ben de sonsuz baharlarýn dalaðýndan kokluyorum kardelenleri
gözü yolda kalan anne edasýyla

sonra sabahýn aydýnlýðýna uzat elini
ve kör kuyulara cesurca sal kendini
karýn boranýn tipinin beyazýna kanma
ve çoban yýldýzýna þarkýlar söyle
yoksa hançerlenir bir yerler
unutma ki hançerlenmiþ umutlardan
hiçbir þey olmaz
mezar taþý bile

yarim!
bir gün soluðumun esmerliðini anýmsarsan
bir papatya kopar kökünden
dikkat et! boðulmak da var çiçek ruhunun sorularýnda
oyyy sebra dýla
sabah yýldýzý yükselirse bir ara
zaman seherindir artýk
gel ve yayýl bereketli göðsüm üstüne
kirpikler nazlý nazlý seviþsin
ve farkýmýza varsýn gece rüyalarýnýn esmer aksýrmalarý..

bu yakarý sanadýr ey!..

yarim!
daya kulaðýný ýrmaklarýmýn ayak seslerine
duyacaksýn mutlaka
ki akýp giden yýllarýn susuzluðundan kopup gelmiþler
akýyor umutlarým
akýyor özlemlerim
akýyor isyanlarým
akýyor aðýtlarým
akýyorum
akan rüzgarlarýmýn esmerliði ile açýyor yurdumda gelincikler..


* sebra dila: gönüllerin sabrý
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.